De zee is een altijd lokkende liefde. Is de zeeman te lang aan wal, dan trekt de dringende roep van de golven, de verre horizon, het avontuur. Is hij op zee, dan ademt hij vrij, is gelukkig en zingt z’n zeemansliederen uit volle borst. Maar onvermijdelijk komt altijd weer de heimwee, het knagende verlangen naar de veilige haven, naar een lief van vlees en bloed.

De dichter Slauerhoff heeft deze gevoelens als geen ander verwoord. Zijn gedicht Zeekoorts vormt het uitgangspunt en de titel van de nieuwe voorstelling van Theaterkoor Blue Moon. De eerste regels luiden:

Ik moet weer op zee gaan
een goed schip, en in het verschiet
een ster om op aan te sturen
anders verlang ik niet.

Wie kent de zee beter dan de zij die er dagelijks mee leven? We transformeren ons in de vissers en andere bewoners van een klein dorp aan de Hollandse kust, ergens in de vorige eeuw. De zeeman en de sloerie, de vissers en hun hardwerkende vrouwen, een dwarsdoorsnee van de dorpsgemeenschap. Samen bezingen ze het leven dat getekend wordt door zee en wind, heimwee en verlangen, passie en humor.

 

‘Zeekoorts’ is in première gegaan tijdens het Oerol Festival op Terschelling. Het programma werd op zaterdag 11 juni 2005 drie keer gespeeld op het terras van Hotel Oepkes in West-Terschelling en op het terras van café ‘Onder de Pannen’ in Midsland. Op 8 juli 2005 werd dit programma in Haarlem gespeeld.